Nepalicious

In pokhara hadden we ons vliegticket naar kunming / China geboekt dus we hadden nog een paar dagen in Nepal! In Pokhara zagen en vooral hoorde we allemaal vette moters rondrijden.. daar wouden we natuurlijk ook een keer mee weg! dus we hadden voor een dag eeen Royal Enfield gehuurd en lekker mee rondgereden door de rijstvelden en slingerweggetjes door de bergen en lekker geluncht in 1 van de dorpjes onderweg. die vrijheid op de moter was echt fijn!
Terug in Kathmandu wouden we een ayurvedische kookcursus doen alleen die was er niet meer omdat er te weinig geïnteresseerde waren. Super jammer!! Gelukkig was er wel een Nepalese kookcursus! Je kon een 1 dag / 3 dagen of 6 dagen cursus volgen.. Wij gingen voor de 3 dagen! Smiddags werden we opgehaald bij ons hostel door 2 jongeren voor de kookcursus. De keuken was in een oud huis helemaal boven aan waar ze op het dak ook een mini tuintje hadden. Eerst gingen we een beetje thee drinken (heet water koken waar ze wat kruiden bij gooide). Het meisje wat ons ook ophaalde bij het hostel gaf de kookcursus.. Ze is 18 jaar en wil graag hotel management studeren.. Zij is eigenlijk de kostwinner van het hele gezin! (Oma, vader, moeder, broertje, doof/stomme tante, en volgens mij nog een paar)

We begonnen met het maken van celebration bread omdat het festival time is. Celebration bread is gemaakt van rijstdeeg met water en suiker. Het deeg moest in een perfect rondje gedeepfried worden. Eerst deed ze het voor en het zag er best makkelijk uit. Maar het was alles behalve makkelijk.. Tim probeerde het eerst. Nou het leek niet eens op een rondje, overal klodders! Werd het wel lekker knapperig, vond oma lekker zei ze! Daarna probeerde Agnes het, het zag er al meer als een rondje uit. Maar nog steeds niet zo perfect als de Nepalese! Het celebration bread was wel super lekker, maar je moet er zeker niet te veel van eten!
Het volgende waar we ons over gingen wagen waren de momo's! Momo's is een soort dim Sum voor Nepal. Je kan ze opvullen met van alles en dan heel mooi dicht vouwen. Niet echt ons dingetje.. En we gingen natuurlijk ook Dahl baht maken! Een lentil soep, curry, pickle en rijst! Mmmm.. Hij was super goed gelukt. De andere dagen hebben we samosa gemaakt, ook echt goddelijk! Chicken curry (de kip hier werd vers gekocht op de markt en zag er zeker niet uit zoals een pakje kipfilet in de Appie!) en nog veel meer lekker Nepalees eten. We hebben alle recepten dus als je nieuwsgierig bent kom je maar een keer bij ons eten :D het was heel leuk, maar ook gek om na twee maanden weer te gaan koken. De eerste dag was toch wel een beetje wennen. Gelukkig hadden we het wel snel weer onder de knie en schudden we curries uit onze mouw alsof we het elke dag deden. We hebben ook nog een speciale 'blessing' van de oma gekregen. Eerst hadden we elkaar zo'n mooie rode stip op het voorhoofd gegeven, maar dat kon de oma natuurlijk beter! Happy life voor ons allebei!
Het was (weer) festival tijd in Nepal en de familie waar we de kookcursus deden nodigde ons uit om daar het festival te gaan vieren met hen. Op dit aanbod gingen we natuurlijk in! Het festival is moeilijk om goed mee te maken als toerist want het wordt vooral binnen de familie gevierd. En nu mochten wij het binnen de familie meemaken. De dagen voor het festival was het eerst kraaiendag en daarna honden dag. De kraaien kregen lekker brood en de honden werden helemaal versierd met bloemen en rode stippen op het hoofd. Tijdens hondendag was onze hoteleigenaar zelfs zo lief om een straat hond op de bank te laten slapen en ze mocht ook na hondendag blijven als ze lief deed! De dag van het echte festival was het koeiendag en er liepen allemaal versierde koeien door de straat. In de avond gingen we naar de familie om daar, je raad het al, lekker te eten. Het festival was naast het eren van beesten ook bedoeld voor broers en zussen. De broers moesten op bezoek bij de zussen en de zussen koken dan lekker voor de broers. In ruil daarvoor krijgen de zussen kadootjes, snoep en geld van de broers. Voor ons werd gekookt dus wij namen lekker wat snoep mee voor alle kinderen. Toen we aankwamen waren ze bezig met een soort zandtekening die iedereen voor hun deur maakte. Het meisje van de kookcursus had besloten dat het een bloem moest zijn dus voor alle deuren maakte ze een mooie zandbloem. Ook werden overal kaarsjes neergezet en het voelde een beetje als kerst in Nederland. Familie bij elkaar en overal leuke kaarsjes! Deze keer gingen we niet zelf koken maar de doofstomme tante deed het. Wij gingen een paar spelletjes spelen met de kinderen en dat ging er lekker wild aan toe. Agnes brak nog bijna Tims pink toen ze snel een lepel wilde pakken (3 lepels 4 mensen) en het Tims vinger bleek te zijn. Jammer genoeg duurde het eten maken een beetje lang en moesten we snel snel weg want we hadden nog een date met de twee Belgen van de Tibet tour. Toen we daar veel te laat aankwamen lag Brenda knetterstoned op de tatoeagetafel en kreeg (nog) een tattoo. Er kwam niet heel veel meer uit dus het werd kort maar krachtig. Dat was maar goed ook want we moesten nog alles inpakken want we gingen vliegen de dag erna! Dat vliegen was ook nog een avontuurtje. We waren 4 uur van te voren op het vliegveld want de meneer waar we hadden geboekt zei dat we 3 uur van tevoren daar moesten zijn en het verkeer was rustiger dan gedacht. Nou hadden we op zich wel kunnen weten dat dingen in Nepal wat relaxter gaan dan 3 uur van tevoren op een vliegveld zijn en we bleken dan ook veel te vroeg te zijn. Nou lijkt 4 uur wachten op een vliegtuig niet zo erg, en dat was het ook niet (ze draaide Spiderman in de wachtruimte) maar het werd veel langer dan 4 uur. Ons vliegtuig had vertraging en we vertrokken iets van 2 uur later dan gepland. Wel hebben we iets heel speciaals bereikt! We hebben vooraan in een rij vol Chinezen gestaan! We weten niet hoe het is gelukt maar het voelde als een overwinning! Klaar voor China!
We vlogen nog net voordat het donker werd langs de Himalaya's, waaauw! Voor de 2e keer Mount Everest gezien!!
Na een paar uur vliegen weer terug in China... Als dat maar goed komt hihi.